ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

 Α. Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟ 1918-1928

Η Κατερίνη μετά την απελευθέρωση (1912) συγκροτήθηκε σε Κοινότητα με Β.Δ. 28-6-1918, ΦΕΚ Α 152/1918. Οι συνοικισμοί που αρχικά απάρτισαν την Κοινότητα Κατερίνης ήταν:
 

 Προσαρτήσεις: Μέχρι το 1928 στην Κοινότητα Kατερίνης, προσαρτήθηκαν οι παρακάτω συνοικισμοί:

-0 Συνοικ. Καλύβια Μπρατινίστης (σημ. Καλύβια χαράδρας, Εξοχή) που αποσπάστηκε από την Κοινότητα Κόκοβας (σημ.Πολυδένδρι) του Ν. Ημαθιας, Β.Δ. 8-5-1923, ΦΕΚ Α 135/1923

-0 Συν.Κούκος, που αποσπάσθηκε από την Κοινότητα Κολινδρού Δ 11-4-1925, ΦΕΚ Α 97/1925.

-Επίσης στην Κοινότητα Κατερίνης προσαρτήθηκαν και οι νέοι οικισμοί που συγκροτήθηκαν εξαρχής από τους πρόσφυγες που κατέκλυσαν την Πιερία, μετά τη μικρασιατική καταστροφή {1922) και την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών που προέβλεπε η ακολουθήσασα Συνθήκη της Λωζάνης ( 1923) : Αλώνια, Γανόχωρα (Τουργιά) , Σεβαστή.

'Ετσι, στην απογραφή του 1928 η Κοινότητα Κατερίνης εμφανίζεται με την παρακάτω σύνθεση συνοικισμών : 

Η Κατερίνη Δήμος (1.929)

  Η Κοινότητα Κατερίνης αναγνωρίστηκε σε Δήμο Kατερίνης, Δ. 8-4-1929, ΦΕΚ Α 139/1929, αφού είχε συμπληρώσει τον απαιτούμενο από το νόμο πληθυσμό των 10.000 κατοίκων.

Αποσπάσεις: Πριν οκόμη η Κατερίνη γίνει δήμος, αποσπόστηκαν από την Κατερίνη οι παρακάτω συνοικισμοί:

-0 συνοικισμός , Βρωμερή (Καλλιθέα) και Βρωμερόσκαλα (Παραλία) μαζί με το νέο προσφυγικό συνοικισμό Περίσταση αποτελούν ξεχωριστή κοινότητα,την κοινότητα Περιστάσεως,Δ,16-6-1926,ΦΕΚ Α 217/1926

Προσαρτήσεις: Νέοι προσφυγικοί συνοικισμοί συγκροτούνται στη δεκαετία του 1920 και εντάσσονται διοικητικά στη δύναμη του Δήμου Κατερίνης.

Αυτοί είναι: Το Νέο Κεραμίδι, ο Αρωνάς, ο Άνω Άγιος Ιωάννης, (Τούμπα Αγιάννης) και ο Κάτω Αγιάννης. 'Ετσι, στα τέλη της δεκαετίας του 1920 , με τις νέες αποσπάσεις και προσαρτήσεις , ο δήμος Κατερίνης απαρτίζεται από τους εξής συνοικισμούς:

Η ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1930-1940

Στη δεκαετία αυτή παρατηρείται τάση αυτονόμησης των γύρω απο την Κατερίνη συνοικισμών και θεσμοθέτηση νέων οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτή η διαδικασία θα συνεχιστεί  εντονότερη κατά τις επόμενες δεκαετίες .
Αποσπάσεις:
-0 Συνοικ. Στουπί αναγνωρίστηκε σε ιδίαν Κοινότητα το 1931
-0 Συνοικ. Σεβαστή αναγνωρίστηκε σε ιδίαν Κοινότητα το 1931
'Ετσι στην απογραφή του 1940 ο δήμος Κατερίνης εμφανίζεται με τους παρακατω συνοικισμους:
 

Η ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1940-1950 ΚΑΙ 1950-1960

Με την ίδια περίπου σύνθεση εμφανίζεται ο δήμος Κατερίνης στη δεκαετία του ' 40 . Δε σημειώνεται καμία διοικητική μεταβολή. Η Γερμανική Κατοχή, η αντίσταση,η ανυπαρξία κράτους και η επακολουθήσασα αδυσώπητη αδελφοκτόνα εμφύλια διαμάχη ανέστειλαν τη φυσική αύξηση του πληθυσμού και φυσικά κάθε διάθεση για διοικητικές εξελίξεις (αποσπάσεις. προσαρτήσεις κ.λ.π.)
'Οταν πια είχε λήξει ο εμφύλιος πόλεμος και διενεργήθηκε η απογραφή, του 1951, αποτυπώθηκαν στον αριθμό του πληθυσμού οι οδυνηρές συνέπειες του πολέμου .

Η απογραφή του 1951 έφερε τα εξής αποτελέσματα.στο δήμο Κατερίνης :

Στα επόμενα χρόνια σημειώνονται οι εξής διοικητικές μεταβολές:

-0 Αγιάννης Οφφις αναγνωρίζεται σε ιδίαν κοινότητα και μετονομάζεται σε Νέα Τραπεζούντα το 1951
-Τ ο Παλαιό Κεραμίδι αναγνωρίζεται σε ιδίαν κοινότητα το 1951
-Ο Συνοικισμός Kαλύβια Χαράδρας αναγνωρίζεται σε ιδίαν κοινότητα το 1952
-0 Συνοικισμός Νεοκαισάρεια αναγνωρίζεται σε ιδίαν κοινότητα το 1953 .
-0 Συνοικισμός Κολοκόύρι (Σβορώνος)  αναγνωρίζεται σε  ιδίαν κοινότητα το 1959.

Μπροστά στην εκκλησία της Αναλήψεως

Η ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ 1961

'Υστερα από τις διοίκητικές αλλαγές που σημειώθηκαν κατά την προηγούμενη δεκαετία {μόνον αποσπά.σεις, χωρίς νέες προσαρτήσεις) ο δήμος Κατερίνης εμφανίζεται ως εξής σύμφωνα με την απογραφή του 1961:              

Στη δεκαετία αυτή ο δήμος Κατερίνης διοικητικά συρρικνώνεται ακόμη περισσότερο. Είναι η εποχή όπου ,καθε οικισμός αγωνίζεται απεγνωσμένα για τη συγκρότηση αυτοδύναμου και αυπόνομου οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης.

'Ετσι,

-Ο συνοικισμός Γ ανόχωρα αναγνωρίζεται σε ίδια κοινότητα το 1961

-Ο συνοικισμός Αρωνάς. αναγνωρίζεται σε ίδια κοινότητα το 1963

-Ο συνοικισμός .Κάτω Άγιος Ιωάννης αναγνωρίζεται σε ίδια κοινότητα το 1965

-Ο συνοικισμός Άνω Άγιος Ιωάννης αναγνωρίζεται σε ίδια κοινότητα το 1968

Στην απογραφή του 1971 αποτυπώνεται πολύ καθαρά η αναστολή της φυσιικής αύξησης του πληθυσμού που σημειώθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Αυτή η αναστολή οφείλεται ολοκληρωτικά στο μεταναστευτικό ρεύμα προς τις χώρες της Δυτ.Ευρώπης. Η Κατερίνη και η Πιερία ήσαν από τις περιοχές που επλήγηκαν ιδιαίτερα. Το μεταναστευτικό ρεύμα ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του1960, κορυφώθηκε προς το τέλος της ίδιας δεκαετίας κι άρχισε να καλπάζει προς τα μέσα της επόμενηs δεκαετίας (1975). Επίσης, την. ίδια περίοδο, ο δήμος Κατερίνης χάνει πολλούς συνοικισμούς και εμφανίζεται σχεδόν μόνον μέ την Κατερίνη.

Απογραφή 1971

Απογραφή 1981

  Απογραφή 1991

Απογραφή 2001

Επιστροφή στην αρχή της σελίδας                Αρχική σελίδα